“Als koster van de Grote Kerk word ik gebeld door de uitvaartverzorger wanneer iemand overleden is en men de uitvaartplechtigheid in de kerk wil houden. Samen spreken we door wat er gaat gebeuren. Op de dag zelf zorg ik dat alles klaar staat, luid ik de klok en laat ik de gasten binnen. Na afloop ruim ik alles weer netjes op en sluit ik af.
Ik vind het belangrijk om dit te doen, ik verzet er desnoods afspraken voor. Voor mij heeft het iets moois om aan het begin en het eind van het leven te kunnen staan: zelf heb ik meegeholpen om twaalf kinderen op deze wereld te zetten en ben ik al ruim tien jaar vrijwilliger bij een hospice.
Ik snap wel waarom mensen voor een uitvaart in de Grote Kerk kiezen in plaats van een uitvaartcentrum. Je hebt hier het gemoedelijke van het platteland, waar de mensen elkaar kennen en het leven goed is. En de Grote Kerk is natuurlijk een heel bijzonder gebouw om een uitvaart in te houden, of je nu wel of niet gelovig bent. Die prachtige lichtinval door die mooie ramen, de indrukwekkende grootte, de stilte… En het besef dat hier heel veel mensen vóór jou hebben gezeten en dat je in feite staat op de schouders van je voorouders. Het is een beetje lastig onder woorden te brengen, het is meer een kwestie van gevoel. Of er nu een gezelschap van 25 of 300 mensen is: iedere uitvaart maakt opnieuw indruk op me.”